elçilik — is., ği 1) Elçi olma durumu 2) Elçinin görevi veya makamı, sefirlik, sefaret Elçilik kadrolarında tenkisat yapılacağından söz ediliyor. A. İlhan 3) Elçinin görevini yaptığı yapı, sefaret, sefarethane Elçilik denen bu konakta bir nevi iç güveyi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
elçilik uzmanı — is. Elçiliğin belli bir kolunda görevli uzman, ataşe Elçilik ticaret uzmanı … Çağatay Osmanlı Sözlük
elçilik etmek (veya yapmak) — 1) elçilik görevinde bulunmak 2) iki taraf arasında uzlaştırma görevini yapmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
VİFADET — Elçilik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ataşe — is., Fr. attaché Bir elçiliğe bağlı uzman, elçilik uzmanı Elçilik ataşelerinde yüzde otuz azaltılmaya gidilmelidir. F. R. Atay Birleşik Sözler askerî ataşe ticari ataşe basın ataşesi deniz ataşesi ticaret ataşesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
kavas — is., esk., Ar. ḳavvās 1) Elçilik veya konsolosluklarda görev yapan hizmetli Artık şunları toplatsak, dedi, kavasa söyleseniz de bir adam bulunuverse. R. H. Karay 2) Banka, patrikhane, otel vb. yerlerde hizmetli veya koruma görevlisi 3) Elçilik ve … Çağatay Osmanlı Sözlük
sefârethâne — (A. F.) [ ﻪﻥﺎﺧ ترﺎﻔﺱ ] elçilik binası, elçilik … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
yumuş — hizmet, vazife, elçilik, iki ve ikiden art ık kimse arasında elçilik I, 484; II I, 12 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
SEFARETHANE — f. Sefirlik, elçilik. Elçilik konağı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Грамматика турецкого языка — Турецкий язык относится к агглютинативным (или «приклеивающим») языкам и, тем самым, существенно отличается от индоевропейских. Содержание 1 Морфология 1.1 Гармония гласных 1.2 Число … Википедия